Voorwoord
We hebben deze route gefietst van 12 juli tot en met 23 juli 2003. Met een totaal afstand van 1200 km.
We zijn gestart in Bolsward en door drie LF route's te koppelen kom je vanzelf bij het Fietserpad uit, wat voor ons het hoofddoel was.
De LF route's zijn goed aangegeven met de ANWB bordjes. Het Fietserpad is een beschreven route. Wij hebben de kaarten en de beschrijving verdeeld. De beschrijving samen met de kaartjes is duidelijk en goed te volgen.
Er zijn voldoende campings onderweg, al is het af en toe wel even zoeken naar het juiste adres, daar niet alle campings direct langs de aangegeven routes liggen.
Het Fietserpad.
We fietsen vanaf Bolsward richting Heerenveen en pakken daar de Rietland route op. We maken gebruik van het LF3 boekje en een fietskaart van Nederland.
Ons plan is om gemiddeld ongeveer 90 km per dag te fietsen. De route is voor een groot gedeelte auto vrij en gaat over mooie fietspaden door de natuur. Bij Ter Idzaard worden we verrast door een hinde met een jong reetje. We weten niet wie van dit mooie monent het hards geschrokken is wij of de reeën.
We vervolgen onze weg langs de Linde richting de Weerribben. We hebben als eens in de Weerribben gekampeerd en zijn de muggen niet vergeten. Dus hier stoppen we niet en fietsen door naar Zwartsluis waar de eerste mooie fietsdag word beëindigd.
De "Hanze route"
De tweede dag fietsen we vanaf Kampen de hele dag langs de IJssel. Langs de IJssel is een fietsroute gerealiseerd waar je weing last hebt van het overige verkeer. Het pad voert voornamelijk boven op de dijk.
Dit gedeelte gaat langs verschillende oude Hanze steden, die nu in de polder liggen, maar vroeger langs de Zuiderzee lagen.
Deze stadjes en dorpen ademen geschiedenis. Het fietspad slingert met de rivier mee. Er mooi stukje Nederland. Bij Deventer nemen we het voetveer naar de andere oever en zoeken na 106 km fietsen een camping.
Na het ontbijt, en de inmiddels ontwikkelde, inpak routine gaan we boodschappen doen in het eerste dorp dat we tegen komen.
Hierna vervolgen we de route en gaan met het veerbootje van Dieren weer naar de oostelijke over van de IJsel.
Het is mooi weer en erg druk op de fietsroute naar de boot die ons de Rijn over moet zetten richting Millingen. Het fietsveer over de Rijn heeft aan de noordelijke over van de Rijn geen echte opstap plaats. Je moet met je beladen fiets over een strekdam van basalt keien naar de boot lopen.
De "Maas route"
De omgeving veranderd als je Nijmegen voorbij bent. Het wordt meer bebost en erg heuvelachtig.
Wij zijn hier precies een dag voordat de vierdaagse begint.(hadden we geen rekening mee gehouden) Volgens de plaatselijke VVV zijn de campings in de wijde omtrek allemaal volgeboekt.
Dus moeten we maar zien hoever we nog moeten fiesten vandaag. Gelukkig kunnen we bij Berg en Dal terecht op een kleine camping.
Voor fietsers is er altijd wel een plekje te vinden, als we de wandelaars die vroeg op moeten maar voor lief nemen. Na 72 km. fietsen in erg warm weer valt alles dus toch nog mee.
Ondanks dat de vierdaagse gangers vroeg opstonden hebben we een goede nachtrust gehad en gaan we via knooppunten weer richting de route langs de Maas.
Het landschap is nog wel glooiend, maar niet zo hevig als gisteren. We komen langs de Mokerheide, waar in de Graven Henderi en Lodewijk van Nassau in 1574 door de Spanjaarden in de pan gehakt zijn.
Als we bij Plasmolen komen is het gedaan met het klimmen en dalen, we fietsen nu weer langs de Maas en wisselen met regelmaat van oever. Meestal met een klein veer.
Dit blijft de komende twee dagen zo. We zien de Maas niet zo vaak, meestal alleen als je over moet varen. Misschien zijn onze verwachtingen te hoog na de mooie route langs de IJssel, waar het fietspad over vrijwel de gehele lengte langs de rivier ligt.
We besluiten om in Ohe en Laak een dag langer te blijven staan. We zijn wel toe aan een rustdag.
Hier slaat ook het noodlot toe, bij het opzetten van onze nylon tent breekt één van de aluminium stokken en schiet door het doek heen. Gelukkig kunnen we een noodreparatie toepassen met een stukje buis over de gebroken stok en ducktape.
De tent repareren we met seamseal.
We fietsen vanaf de camping in één dag heen en weer naar Maastricht waar het Fietserpad begint.
We bezichtigen de Sint Servais kathedraal in Maastricht. Het fiets eerst wat onwennig zonder bepakking, maar het is ook wel even lekker.
Het begin van het Fietserpad is ongeveer het zelfde als de Maasroute. Wij fietsen door België langs het Willemskanaal terug naar de camping.
Het "Fietserpad"
We volgen de route nu door middel van de beschrijving van het Fietserpad boekje.
We hebben het advies van de schrijver opgevolgd en de route op A4 over gezet. Annie heeft de beschrijving op de stuurtas en ik hou de kaart bij. Dit is een goede combinatie en we rijden niet vaak verkeerd.
Als we net voorbij Neer fietsen staat er een steen met de afstand tussen Neer en Pieterburen en Neer en de Sint Pieterberg. Dit is de eerste aanwijzing van het Pieterpad. We dwalen zo door het Limburgse land naar het noorden.
De route richting Nijmegen en Millingen Is na genoeg het zelfde als de Maas route. We fietsen vanaf Plasmolen het Zevendal in en fietsen over de "zeven heuvelen". de beklimmingen vallen wel mee, dus het afdalen valt dan iets tegen.
Volgens de overlevering stroomde door het zevendal 15.000 jaar geleden een flinke beek. Dit was tijdens het einde van de ijstijd. De beek ontstond door smeltwater in de zomer. Er liggen, al zou je het niet zeggen, hier ongeveer zo’n dertig dalen. Dat is in ieder geval meer dan wat wij gezien hebben.
We komen via Groesbeek Nijmegen binnen op de Kwakkenberg. Je hebt hier op 40 meter hoogte en goed weer uitzicht over het Waaldal en je kan de Veluwe en de Gelderse poort zien. Vanuit Nijmegen fietsen we over de dijk langs de Rijn naar Millingen om met het voetgangers en fietser veer overgezet te worden naar de noordelijke oever.
Vanaf hier gaan we naar Spijk. Op de plaats waar de Rijn Nederland binnen stroomt nemen we op een druk bezet terras een kleine rust. De Elterberg is ook in de route opgenomen, maar je kan hem ook letterlijk links laten liggen. Wij hebben hem wel beklommen, een mooie klim. Op de top is het wel even zoeken waar we heen moeten, maar logisch redeneren en je gaat de goede kant op.
De route door de Achterhoek is mooi, maar gaat wel over veel zandwegen die door de droogte erg rul zijn. Het fietst niet altijd even gemakkelijk.
Als we Haaksbergen voorbij zijn komen we door het Buurse zand een moeras gebied waar een houten pad door loopt dat ook met de fiets kan worden genomen. Het landschap wordt doorkruist met kleine beekjes en venen.
Voorbij Meddo kom je door het Korenburgerveen en langs het Zwillbrocker Venn. Dit allemaal over onverharde wegen. Net voorbij het Zwillbrocker Venn kan je op de grens van Duitsland en Nederland een groot stuk appelgebak en een grote pot koffie kopen dat zijn geld meer dan waard is.
Je fietst in dit gebied van het ene naar het andere Veen. Er zijn hier tussen Nederland en Duitsland in het begin van de vorige eeuw veel gebieden ontgonnen voor het veen. Het Witte veen is echter niet afgegraven en daarmee een uniek stukje natuur in dit gebied. Er lopen nu Schotste Hooglanders om het veen te begrazen. Eén van de kenmerken van het Witte veen is het veenpluis, een grasachtige plant met een pluizige witte aar.
We komen nu in Twente langs het riviertje de Glanerbeek en het meer bekendere riviertje de Dinkel.
Het dal van de Dinkel is is gevormd door een gletsjer, deze ijslob bewoog van noord naar zuid en de Dinkel is dan ook de enige rivier in Nederland die van noord naar zuid loopt.
De Dinkel heeft ook een aantal rivier duinen, waarvan het Luttezand wel de bekendste is . Dit is een mooie plek voor een pauze. Men is van plan om de Dinkel weer zijn eigen loop te laten belpalen (meanderen noemen ze dat hier).
Nadat we het Lutterand verlaten hebben fietsen we richting het landgoed Singraven. En als we dit verlaten komen we op de één van de gezelligste wegen van Nederland. Dit is de weg langs het kanaal van Almelo naar Nordhorn. Recht lang (6 km) en een stevige wind tegen.
Het kan ook niet altijd feest zijn moet je maar denken.
Via Ootmarsum, wat een bezoek zeker waard is, en Vassen gaat de route door Duitsland. Je merk direct dat je in Duitsland zit. Op de één of andere manier zijn de wegen hier anders. Het stuk door Duitsland is goed te fietsen en alles over auto luwe wegen.
De beschrijving van het boekje laat ook niets te wensen. In het Duitse Uelsen staat bij de kerk het beeld van de Heannemaaier. De mensen uit noord Nederland gingen hier vroeger op het land werken.
We fietsen door het oerstroomdal van de oostelijke rivier de Overijsselse Vecht. Bij Grossingen verlaat je deze rivier en ga je verder naar het noorden. De route gaat een stuk langs de Grenze AA en net voorbij Schoonebeek ga je de grens weer over naar Nederland.
Dit is een saai stuk met in de verte de oude Jaknikkers. Na de olievelden kom je weer in de bossen met de fietspaden waar Drenten zo bekend om is. Hier gaat de route erg vlot, dit komt ook omdat het voor ons bekend terrein is en we niet hoeven te zoeken.
Na het Drentse bos landschap gaat het geleidelijk over naar de open velden van Groningen. Onder de stad Groningen is het nog erg mooi fietsen langs het Paterswolde meer, maar zodra je de stad verlaten hebt is het open en wijds.
Je kan al van erg ver de zeedijk zien. We naderen Pietersburen en gaan hier op de camping staan waar de wandelaars van het Pieterpad starten.
Je krijg hier wel een klein beetje het idee dat de zeehonden commercieel worden uitgebuid. Het zeehonden centrum is niet open, maar dat komt ook omdat wij vrij laat waren.
Het is hier ook een centrum voor wadlopers. Wij vervolgen onze laatste loodjes van deze tocht zonder boekje, maar wel met de sterkste fietskaart van Nederland richting huis.
Nu kan je langs de zeedijk ook niet echt verdwalen. Als we in Friesland komen wordt het weer steeds slechter en in de buurt van Sint Annaparochie besluiten we om maar door te fietsen naar huis.
Dit was voor ons een mooie fietstocht waar we weer een jaar lang op kunnen teren. We hebben totaal ongeveer 1200 km gefietst in twaalf dagen. Meestal fietsen we rond de 80 tot 90 km per dag, met af en toe een langere dag afstanden.
Er zijn langs of in de buurt van de route voldoende campings. Je kan er ook voor kiezen om bij vrienden op de fiets te overnachten of in pensions en hotels. Onze voorkeur gaat uit naar kamperen.
