Fietsroute door Denemarken.
Gefietste routes:
- Dagebüll-Ribe 101 km
- Ribe-Henneby 87,5 km
- Henneby-Husky 80 km
- Husky-Fjaltring 30 km
- Skibe-Rebild 93 km
- Rebild-Súlbaek 98 km
We zijn bij Rudbol de grens van Duitsland naar Denemarken over gestoken. Het is nu uit met de Euro’s, Denemarken heeft nog zijn eigen kronen. Het is dus zaak om een pin automaat op te zoeken. Voorlopig hebben we tot we weer in Nederland zijn niets aan de Euro.
Het hele landschap is direct anders, de stijl van de huizen is, de indeling van het land is op de één of andere manier anders . Wat ook opvalt is de serene rust, net of je alleen op de wereld bent.
De paden waar we over fietsen hebben wel een hoog mountain bike gehalte. Er ligt grof grind en veel rul zand. Niet het makkelijkste parcours om over te fietsen. Het enige voordeel is dat er geen auto’s mogen komen.
In Ribbe houden we onze eerste rustdag. Ribbe is een oude stad die het bezoeken meer dan waard is. Ook een extra dag op de camping van Ribbe is geen straf. Je hebt op deze camping alle luxe die je maar kunt wensen.
De accommodatie is nieuw en modern. De keuken met ruime zithoeken is van alle gemakken voorzien. Je kan hier je eigen potje koken en daar word veel gebruik van gemaakt. Ook het verwarmde zwembad is voor een keer heerlijk.
Ribbe is op loopafstand vanaf de camping. Voordat je in het oude centrum inloopt passeer je verschillende grote supermarkten. We genieten van deze wandeldag en er is veel te zien in het oude stadje. Het heeft bijna weg van een openlucht museum. De watermolen is nog steeds in werking en de meeste oude openbare gebouwen zijn open voor bezichtiging. Zo ook de toren van de kerk, waar je vanaf de top een mooi uitzicht op de omgeving hebt.
Na het vertrek uit Ribbe bleek dat Teun een slag in zijn achterwiel had. Bij nadere inspectie zagen we dat er twee spaken uit de naaf getrokken waren en dat de naafogen gebroken waren. Dit kunnen we niet zelf repareren en na overleg hebben we besloten om door te fietsen.
Het wiel lijkt sterk genoeg en veel keuzes hebben we niet. Wel wordt er naar Rein Veenendaal (fiets speciaal zaak) gebeld om advies en uit eindelijk om een nieuw wiel te bestellen. Het wiel wordt naar Frederikshaven gestuurd, zodat we het voor Zweden kunnen vervangen.
Eergisteren hadden fietspaden met een erg hoog MTB gehalte. Grof grind en zand. Dit zou de oorzaak kunnen zijn van de schade aan het achterwiel. Nu moeten onze fietsen dit wel aan kunnen, ze zijn voor dit soort activiteiten gebouwd. Het is in ieder geval wel flink balen.
Het gebied na Ribbe wordt veel duinrijker en het is erg mooi om door te fietsen. Wel hebben de paden weer een erg hoog MTB gehalte. We krijgen nu ook de eerste kleine beklimmingen.
De Deense fietspaden hier zijn niet best, veel grof grind dat in dikke lagen op de weg ligt. Teun is hier met zijn mountainbike ervaring dik in het voordeel. Wij hebben houden en keren om overeind te blijven. Fietsen hier is een uitdaging op zich. We hebben wel geluk dat het mooi droog zonnig weer is. Met regen wil je hier niet zijn.
In Hvide Sande, een typisch vakantie dorp, gaan we uit eten. Een warme maaltijd scoren valt nog niet mee, tussen de middag is het alleen mogelijk om een lunch krijgen. Dus dan maar een lunch van kippenborst met een over heerlijke salade.
Dit is achteraf te weinig om de kachel te laten branden, dus s’avonds toch maar weer een grote pan met macaroni gekookt om de tekorten aan te vullen.
Op de camping wordt het beschadigde achterwiel nader bekeken en het lijkt niet goed. We gebruiken de losgetrokken spaken om het wiel te spalken om het zo meer steun te geven.
Wij hebben zelf het gewicht op onze fiets veranderd zodat de fiets wat zwaarder wordt. Dit heeft een positief effect gehad op het fietsen door het losse grind. De tandem laat zich nu wat makkelijker sturen.
Het zit als we wakker worden niet mee. Het weer is veranderd en we hebben een harde wind tegen. Het eerste stuk gaat nog door de duinen, maar dan krijgen we een rechte weg met de wind vol op kop tussen de Noordzee en het Rinkoebing fjord in.
We besluiten om na het fjord een alternatieve route te nemen zodat we de wind wat schuin krijgen. Dan gebeurt het onvermijdelijke, er breken nog meer spaken uit de naaf van het achterwiel. We kunnen nu niet anders dan naar het dichtst bijzijnde dorpje of stadje fietsen en dan met de trein verder reizen.
Het eerste dorp wat we tegen komen heeft een jeugd herberg waar we kunnen overnachten. We bellen naar Nederland of het mogelijk is om het nieuwe wiel naar Fjaltring te sturen. Dat is gelukkig nog mogelijk en blijven dus een paar dagen in de kleinste jeugd herberg van Denemarken met een ouderwetse Spar naast de deur, waarvan de eigenaresse uit Nederland afkomstig is.
We maken van de nood een deugd en gaan met de bus naar Lemvig een stadje in de buurt. De buschauffeur is een aardige vent. Hij komt uit Somalië en rijd iedere dag het zelfde rondje.
Hij is erg enthousiast als hij over onze fietsreis hoort. We hoeven niet te betalen voor de reis met de bus, dat doet de Deense staat wel vind hij.
Als de fiets gerepareerd is gaan weer op weg. We hebben besloten om de route te verleggen om zo wat van de verloren tijd in te halen.
We steken dwars door Denemarken van de Noordzee naar de Oostzee. Dit gaat als een trein met de wind in de rug.
We krijgen nu ook de eerste serieuze klim, wel een kleintje, maar er moet flink geschakeld worden. De wegen zijn goed te fietsen en er is weinig auto verkeer. We komen zo in anderhalve dag bij de Oostzee aan.
De laatste nacht in Denemarken kamperen we in Sulbeak. Dit is zoals we al snel ontdekken de camping waar iedereen die met de veerboot naar Zweden gaat overnacht. We moeten al vroeg inchecken bij de Stenaline en het wordt een ochtend stevig wachten.
We moeten als een soort Vikingen buiten staan tot we aan boord mogen. Intussen gaat het ook nog regenen en staan we met een groot aantal motor rijders tegen een muur uit de wind om maar niet al te nat te worden.
Als de veerboot is afgemeerd fietsen we tussen de vrachtwagens en motor rijders aan boord van het schip. Dit is wel een belevenis. We moeten zelf onze fietsen sjorren en dan wacht ons een mooie overtocht naar Zweden.
Het grote avontuur van onze fietsvakantie is nu echt begonnen. We verlaten het vaste land van Europa en gaan naar Scandinavië.
Het is een paar uur varen. Aan boord is er van alles te krijgen, maar het is wel verschrikkelijk duur allemaal. Wij zoeken een plekje waar we een goed uitzicht op zee hebben en ons te goed kunnen doen aan een bak koffie en een broodje garnalen.
