Fietsroutes door Schotland
Gefietste routes
- Scrabster-Lavig 132 km
- Lavig-Dingwall 85 km
- Dingwall-Tinghornbay 103 km
- Tinghornbay-Baniff 86 km
- Baniff-Dyce 90 km
- Dyce-Inverbervie 79 km
- Inverbervie-Manifieth 75 km
- Manifieth-Kinghorn 93 km
- Kinghorn-Musselburgh 56 km
- Musselburg-Melrose 86 km
- Melrose-Berwick Upon Tweed (Engeland) 85 km
Een avond met een prima diner (dankzij de mee genomen ponden), een goede nachtrust en een redelijk ontbijt. Zo gaan we van boord en aan wal, in Scrabster Schotland. We moesten vroeg van boord, we zijn om 05:30 uur al door de douane. Vrije grenzen??????
Het is even wennen, links fietsen. De spiegel van de fiets verplaats van links naar rechts aan het stuur. Het is ook een stuk kouder en dat moet nog het meest wennen. We fietsen met jas en handschoenen aan. In Scrabster gaan we eerst pinnen, winkels zijn natuurlijk nog gesloten zo vroeg. Het hele plaatsje is nog uit gestorven.
Vol goede moed gaan we op weg, er zal hier of daar wel een restaurant of koffie bar open zijn onderweg en als de zon komt wordt het ook wel warmer, toch.
Allemaal ijdele hoop. Er zijn is hier in het noorden van Schotland geen restaurant en die kan daarom dusnook niet open zijn, de zon schijnt wel, maar het blijft koud.
De eerste 50 km. gaat langs de kust naar het westen en het landschap is hier kaal kaler kaalst. We hebben honger en erg veel trek in koffie. Het lijkt wel of we in niemandsland fietsen. Dit is echt even afzien.
Zoals altijd is ook hier de redding nabij. Plotseling een klein groepje huizen en zowaar een winkeltje. Wel uit grootmoeders tijd, en van voor de THT datum code. Er is een toonbank en je kan er bijna van alles kopen.
Wij vullen onze voorraden aan met wat ons geboden wordt en gaan op zoek naar een plek om koffie te zetten en te eten.
Als we de afslag naar het zuiden hebben genomen wordt het landschap iets beter en vinden we een plek om koffie te zetten. Als we er even zitten krijgen we gezelschap van een groepje oudere mensen die gaan vissen.
Ze rijden in een mooi gerestaureerde oldtimer. De eigenaar poseert trots naast zijn auto als we er een foto van nemen. Ook onze tandems worden bewonderd en op de foto gezet
We komen onderweg bij de eerste camping en vinden na zo ongeveer 90 km. te hebben gefietst dat het wel mooi is geweest. De camping eigenaresse denkt daar echter geheel anders over.
Het is niet toegestaan om met een tent op de camping te staan. Die is alleen voor caravan eigenaren. Ze vind het jammer voor ons, maar er is over een km of 50 wel een camping waar ze tenten accepteren.
Of we misschien niet een ijsje willen kopen. Het antwoord mag je zelf invullen. We waren al op dit soort dingen voor bereid, in elk verslag dat je leest over deze toch mooie fietsroute kom je dit verhaal tegen.
Ook komen we vaak verschillende fiets hindernissen tegen. Deze hindernissen zijn juist gemaakt om fietsers te beschermen!!! Het klopt dat je er met een auto niet door kan, dit geld eigenlijk ook voor de meeste vakantie fietsers en eigenlijk ook voor de normale fietsers.
De meeste inventieve versperring voor auto’s was wel een brug langs de spoorbaan met een handige fiets sjouw trap.
Na lang fietsen komen we bij een soort herberg uit. We kunnen hier niet kamperen, maar de uitbater wil wel sandwiches maken en koffie voor ons zetten. Wij hongerig als we zijn gaan daar graag op in.
Met het vuil en vet van een auto reparatie aan zijn handen gaat de man aan het werk en een klein half uurtje later zitten wij aan een volle tafel heerlijk te eten. Hier waren we aan toe.
Als we nogmaals vragen of we onze tent hier niet mogen op zetten reageert de waard met de een route beschrijving naar de camping. Downhill, it’s about 12 miles and it’s always downhill. Dat is het alles wat hij erover kwijt wil.
Dat afdalen moet voor ons geen probleem zijn en er is ook een Spar winkel. O,ja als je een beetje excentrieke vrouw tegen komt de berg op, groet haar dan, het is mijn vrouw die heeft boodschappen gedaan in het dorp.
Na dit hartelijk ontvangst gaan we verder de berg af en ja, we komen de vrouw tegen die ons en wij haar hartelijk groeten. Inderdaad is aan het eind van de afdaling een goede Spar winkel en even verderop een camping waar we wel mogen staan. Als we alle dagen in Schotland net zoveel moeten fietsen als de eerste dag kunnen we hierna wel meedoen met de Tour du France.
We fietsen de eerste dagen dwars door de beroemde Highlands en het moet gezegd worden, het is hier makkelijker fietsen dan in Noorwegen. We zijn ook snel gewend aan het koudere en nattere weer. Dit komt denken wij doordat we al een paar maanden buiten leven.
De bergen zijn wel een stuk hoger, maar ze zijn veel minder stijl dan de Noorse fjorden. Dit maakt dat we ook langere dag afstanden afleggen.
Na het centrum van de Highlands komen we weer langs de Noordzeekust. Het is een blijft een zeer ruig land, maar mooi!!
Richting Dyce besluiten we om over de oude spoorweg, The Formartine and Buchan Way, te fietsen. De spoorrails is vervangen door een asvalt en graffel fietspad. Waar we niet op gerekend hadden zijn de vele voor ons bijna niet te nemen fiets hekjes.
We moeten elke keer de tandems afladen voor we erdoor kunnen. Dit gebeurt soms om de paar honderd meter. Deze fiets onvriendelijke obstakels maakt dat Schotland voor ons op sommige dagen fiets onvriendelijk overkomt. Dit is een klein min puntje in onze vakantie.
We houden in de buurt van Eddingburg een rustdag en gaan deze Schotse stad bezoeken. Ook hier begint het verval. Vroeger was het een mooie levendige stad met vele mooie kleine luxe shopping malls, nu staat de helft van de winkels leeg en de luxe is ver te zoeken. Wel blijft het kasteel dat boven de stad uitsteekt de moeite waard voor een bezoek.
Het gebied, na Eddingburg, waar we nu belanden, is een stuk vlakker en we naderen Engeland. In de grensstreek merk je wel het één en ander van de rivaliteit tussen de twee bevolkingsgroepen. We steken ook een paarmaal de grens tussen Schotland en Engeland over, maar als we verder naar het zuiden fietsen is Schotland definitief uit ons bereik.
Het eerste dorp in Engeland, Brewick Upon Tweed, heeft een camping. Het is wel even zoeken, maar het is een prima plek en omdat de camping op een heuvel staat heb je er mooi uitzicht over de zee.
We ontmoeten hier mensen die uit New-Zeeland die rond Ierland en Groot Britanië fietsen. Ze hebben erg veel slecht weer gehad. Wel, dan hebben wij het beter getroffen, want zo erg veel regen hebben we niet gehad.
In Warkworth is weer een camping die geen tenten accepteert, dus onze laatste overnachting wordt en B&B en we gaan uit eten.
Morgen gaan wij op de veerboot van NewCastle naar IJmuiden. We fietsen dan richting huis en worden ergens onderweg opgepikt.
