Oranje fietsroute
Gefietste routes
- Bolsward-IJhorst 96 km
- IJhorst-Neede 85 km
- Neede-Wezel 83 km
- Wezel-Meerbush 77 km
- Meerbush-Rodenkirchen 78 km
- Rodenkirchen-Koblenz 99 km
- Koblenz-Diez 72 km
- Diez-Wetzler 79 km
- Wetzler-Dillenburg 38 km
- Dillenburg-Siegen 52 km
11. Siegen-Berleburg 80 km
12. Berleburg-Asel Sud 85 km
13. Asel Sud-Kassel 93 km
14. Kassel-Hann.Munde 32 km
15. Hann.Munde-Höxter 72 km
16. Höxter-Stukkenbrock 81 km
17. Stukkenbrock-Senne 93 km
18. Senne-Winterswijk 123 km
19. Winterswijk-Den Ham 82 km
20. Den Ham-Paaslo 69 km
21. Paaslo-Bolsward 59 km
Voorwoord.
Dit jaar hebben we de Oranje route gefietst. De gehele route is uitgezet voor auto's en een klein gedeelte van 400 km langs de Lahe is beschreven voor fietsers in een Bike line boekje. Dus het eerste en laatste stuk is zelf uitzoeken en plannen.
Dit jaar is onze tandem ook aangepast. Het derailleur systeem is vervangen voor een Rohloff naaf. Met dit systeem is het mogelijk om stilstaand schakelen. Het is niet goedkoop, maar het is zijn geld meer dan waard. De kettingen slijten veel minder hard en het schakelen gaat erg soepel. Het enigste probleem dat we hebben gehad is het achter tandwiel. Dit is standaard een 16 kransje, maar dat is op steile hellingen te zwaar. Er zijn nu 21 kransjes te verkrijgen voor de tandem uitvoering, dus dat wordt de nieuwe aanschaf voor het komende jaar. Wij zijn echt tevreden met deze naaf het is vrijwel geluidloos op de versnelling 6 en 7 na, dit zou na duizend kilometer moeten verdwijnen, maar dat is niet echt zo.
Een goede aanschaf die zich in de loop van de jaren terug betaald, want kettingen en tandwielen zijn ook niet goedkoop en tandwielen sets heb je niet meer nodig.
We zijn dit jaar vanuit Bolsward via de knooppunten richting Winterswijk gefietst om in Duitsland bij de Rijn te komen. Via de Rijn zijn we naar Koblenz gegaan om bij het riviertje de Lahe de Oranje route op te pakken.
Dit is een route die goed is te fietsen, maar er zitten wel vrij zware beklimmingen in. Vrijwel de gehele route gaat over auto luwe wegen of fietspaden. De route is goed aan gegeven met borden. We zijn na het bewegwijzerde gedeelte van de Oranje route langs het riviertje de Eder richting de Fulda gefietst en hebben deze stroomafwaarts naar het noorden gevolgd tot de Wezer.
Langs de Wezer zijn we tot aan Höxter gefietst en vanaf hier zijn we vrijwel pal west gefietst richting Winterswijk. Dit is ook een gedeelte van een bestaande route (van Arnhem naar Berlijn)en met het Bikeline boekje goed te volgen. We hebben het boekje in Höxter aangeschaft. Vanaf Winterswijk hebben we weer de knooppunten routes gevolgd naar Bolsward.
De eerste dag, we fietsen via IJlst naar het Tjeukermeer om zo langs Delfstrahuizen en Wolvega richting De Wijk te gaan. Het is een frisse dag, maar als we de camping van IJhorst naderen wordt het weer beter en schijnt de zon. We kunnen na een dag fietsen voor de tent in de zon zitten. Heerlijk vakantie gevoel.
We weten blijkbaar nog niet alles van Nederland, want we komen door boswachterij Staphorst. Er zijn hier inderdaad bossen, voor ons gevoel ligt Staphorst midden in de weilanden. Niet dus.
Bij oude Oever staan er tussen de sluizen en de stuw twee bijzondere tronen. Het fietst mooi via de knooppunten en je komt op plaatsen die anders aan je voorbij zouden gaan.
Om vast wat te wennen aan de bergen in Duitsland fietsen we over de Sallandse heuvelrug. We gaan eerst over de Lemmelerberg, gevolgd door de Holterberg en als laatste niet de minste de Nijverdalberg. Een echte klimdag in Nederland.
De eerlijkheid gebied te zeggen dat we ook hier niet op gerekend hadden. (Maar wel leuk)
We hebben goed twee dagen in Nederland gefietst en doen onze laatste boodschappen in Borculo voor we de grens overgaan Duitsland in.
We fietsen naar de Rijn en gaan die stroom opwaarts volgen. De positieve kant van het vals plat. (omhoog) Het eerste gedeelte is het Roergebied dat betekend dus veel industrie en drukte.
We weten van eerdere fietstochten dat we Duisburg zoveel als mogelijk is moeten ontwijken. We volgen de zuidelijke oever. Dit fietst het makkelijkst en dan ben je snel door de industrie heen.
Het is in Duitsland Fronleichnam, een scramentsdag en iedereen is vrij. Drukte op de campings en gesloten winkels.
We komen zo ook een processie tegen. Doordat de winkels dicht zijn en wij geen grote voorraad hebben, moeten wij in restaurants gaan eten.
We overnachten op campings langs de Rijn, waar veel water in staat. Dit heeft tot gevolg dat het water sterk stroomt en de schepen die stroom opwaarts varen zwaar tegen de stroom in stampen. Dit verstoord met regelmaat onze nachtrust.
Vanuit Rodenkirchen gaan we richting Koblenz. Eerst passeren we Bonn, hier gaan we naar de Noordelijke oever, zodat we niet door Bonn zelf hoeven te fietsen. Het is een mooi route langs Koningswinter, waar we weer terug naar de zuidelijke oever gaan.
De steden liggen hier aan elkaar, je komt via Remaden en Andernach in Koblenz. Even voorbij Koblenz verlaten we de Rijn en gaan de Lahn volgen.
De bewegwijzerde route van de Oranje fietsroute begint aan de monding van de Lahn.
Nadat we koffie hebben gedronken in Bad Ems gaat het klimmen echt beginnen. Als eerste gaan we naar het Klooster Arnstein.
Er zijn hier vrij veel toeristen, maar die hebben de beklimming met de bus gedaan. Ook een uitdaging. Na het klooster volgt een erg steile afdaling, dit is ook een uitdaging met onze bepakte fiets. Als we in het dorpje Laurenburg komen vullen we onze voorraad drinken aan.
Door het warme weer en de redelijk zware klim zijn we door ons water heen. De eigenaresse van de winkel verteld ons dat er een erg zware klim volgt en dat het beter is om met de trein om de berg heen te rijden.
Dus ja, wat doe je. Wel wij houden van een uitdaging en gaan beginnen aan 5 km. klimmen. Dit klimmen is niet alleen fietsen. De steile stukken wordt het lopen en dat is minder fijn. Maar op de top is de voldoening het groots. We hebben het toch maar gefikst. Er volgt als beloning een lange afdaling zo de camping in Diez op.
Na Diez wordt het weer wat vlakker. Het gebied waar we door fietsen heet Limburg en het heeft ook wel wat van ons eigen Limburg.
Hier en daar wijken we iets van de route af om op een camping te komen.
Niet alle, in het toch meest recente boekje, aangegeven campings bestaan meer.
Dillenburg valt ons wat tegen, we houden hier een halve rustdag om rond te kijken. Je kan je hier niet een hele dag vermaken. Het is wel een mooi oud stadje met meer geschiedenis dan allure.
Na Dillenburg volgt een mooie afdaling. De route volgt nu paden met een hoog mountainbike gehalte met veel zand en grind paden. In het zware losse grind moet er ook stevig geklommen worden en dat hebben we op een klein stukje na fietsend gedaan. Na deze klim krijg je als beloning een erg mooi uitzicht.
Na de Lahn volgen we de Eder die uitmond in de Edersee. Ook hier is het mooi fietsen. De route is duidelijk aangegeven en eigenlijk hebben we het boekje onderweg niet nodig. In de Edersee ligt een grote stuwdam die veel toeristen trekt. Op de camping hingen al aanplak biljetten om met een boot naar de dam te varen. Wij fietsen er wel langs.
We fietsen na de Edersee richting de Fulda. Dit is voor ons bekent terrein, we zijn hier al eerder geweest. We weten ook dat je in Hann.Munden erg mooi kunt kamperen op een eiland in de stad.
We nemen dan ook een rustdag in Han.Munden. Het geluk is hiermee aan onze kant, want op onze rustdag is er een grote braderie en spelen er allerlei bandjes op straat. Een erg gezellige rustdag zo.
Vanuit Hann.Munden gaan we verder langs de Wezer met als einddoel Höxter. Hier slaan we letterlijk linksaf richting Nederland. Maar eerst nog een dag fietsen langs de Wezer. Het is en blijft een mooie rivier om langs te fietsen. Je fiets langs de gehele Wezer over fietspaden die ver van de auto wegen af liggen.
Ultieme rust dus. In Höxter schaffen we het bikline boekje met de route vanaf Arnhem naar Berlijn (de Europa Radweg R1) aan. Deze route brengt ons ter hoogte van Winterswijk weer in Nederland.
De nieuwe route is zoals we al gewend zijn goed en duidelijk aangegeven. Het geeft je een gevoel van zekerheid, als je een boekje bij je hebt, maar voor de route is het niet echt nodig. Wel staat er natuurlijk leuke informatie in zo’n boekje.
Na Höxter krijg je eerst wel een stevige klim, maar daarna blijf je redelijk op hoogte en daal je erg geleidelijk af naar Nederlandse hoogte. Wel voert de route je langs elke kerk of oud gebouw dat in de omgeving staat. Dit is op zich wel goed, anders zou je langs deze bezienswaardigheden fietsen zonder te weten dat ze bestaan.
Het enigste klooster dat je niet kan missen is het fel geel gekleurde Schloss Holte-Stukenbrock. Hoe meer we Nederland naderen hoe vlakker en opener het landschap wordt. Het is in feite vals plat naar beneden. Bij Vrede komen we Nederland weer binnen en volgen dan de knooppunten naar het noorden.
Dit was een mooie fiets vakantie met veel goede en mooie herinneringen. Het is in het midden gedeelte van de route redelijk zwaar vanwege de steile beklimmingen, maar verder is het goed te doen. Er is niet overal een camping beschikbaar, maar dan zijn er wel weer gasthuizen waar je terecht kan.
