Voorwoord
Dit is de eerste keer dat we in het buitenland hebben gefietst. Best wel spannend. Het plan was om de Hanze steden route te fietsen met als beginpunt Barntrup, waar we de auto op een camping konden parkeren voor een aantal weken. Via de Wezer naar het noorden en dan de Hanze steden route volgen met twee boekjes waar de route in beschreven stond. Langs de Wezer ging wel goed, maar het route boekje zat vol fouten, of de wegen werden onderhouden en veranderd. De lokale bevolking vertelde ons dat er hard werd gewerkt om fietspaden en fiets vriendelijke wegen aan te leggen, zodat er meer toeristen komen met de fiets. Door de regen waren veel zand en modder wegen niet begaanbaar. Uiteindelijk hebben we besloten om via de Elbe naar het zuiden te gaan en zo weer naar de Wezer over te steken met Hamelen als doel. Vanaf daar weer naar het zuiden langs de Fulda en dan terug naar Barntrup.
We hebben onze uitrusting aangepast. We hebben via marktplaats een ligt gewicht katoenen tent aangeschaft. Een Piaut van Esvo. Dit is een tent met een redelijk ruime leefruimte, zodat je met slecht weer niet zo opgepakt zit en je de bagage in de tent kan houden. Hij is stormvast en heeft ons erg goed voldaan.
Het kaartmateriaal dat we gebruikt hebben voor de Wezer, de Elbe en de Fulda zijn de Bikeline Radweg boekjes. Deze zijn in het Duits, maar staan vol met goede informatie. Deze drie gedeeltes van de route staan ook redelijk goed aangegeven met fietsbordjes. Voor de stukken tussen de Wezer en de Elbe hebben we gebruik gemaakt van de Internationale Hanze fietsroute boekjes. De boekjes die wij hadden waren niet erg duidelijk en verschillende wegen niet meer aanwezig of zo slecht begaanbaar dat je een alternatief moest zoeken. De boekjes zijn inmiddels aangepast en via het web kun je de updates ophalen. Als backup hadden we een Magelan gps, die regelmatig uitkomst gaf.
De Wezer en Elbe fietsroute.
We zijn zaterdag 16 juli van huis gegaan met de auto richting Barntrup. Hier laten we op de camping van Barntrup de auto achter om morgen met onze eerste buitenland fietstocht te beginnen.
Het is 370 km. rijden naar Barntrup, dus zijn we vroeg in de middag op onze bestemming hebben zo dus de tijd om alles voor te bereiden voor de fietstocht van morgen.
We hebben met de Nederlandse eigenaar van de camping, dhr. Seysener, afgesproken dat de auto binnen de hekken van de camping mag blijven staan tot we weer terug komen. Dit geeft een gerust gevoel, voor ons een prima vertrekpunt dus.
Van Barntrup naar Stolzenau.
Zondag 17 juli.
Van Barntrup naar Stolzenau, afstand 107 km. een matige wind uit het zuid-westen temperatuur 22°C.
We zijn op tijd wakker en na een stevig ontbijt met koffie gaan we voor de eerste keer inpakken. Het moet eerst wel even wennen, waar moet wat, hoe verdelen we het gewicht enz.. De routine zal de volgende dagen wel komen.
De familie Seysener zwaait ons uit en wensen ons succes. We starten direct met een stevige klim als we de camping verlaten. We fietsen eerst richting Averdissen langs een drukke weg die redelijk omhoog loopt. We moeten wat heuvels over voor we ons doel de Wezer bereiken.
Al snel fietsen we langs een oude spoorlijn die nu in gebruik is voor toeristen die zich met een soort fiets over de spoorrails voort bewegen. Na Alverdissen komt er een klim van ongeveer 258 meter die redelijk steil is. De eerste dertig kilometer is het veel klimmen en omdat het de eerste dag en we het klimmen niet gewend zijn, schiet het fietsen niet erg op. We moeten duidelijk nog in het ritme komen.
We komen de Wezer ter hoogte van Rinteln, hier wordt het weer wat vlakker. Langs de Wezer is een fietspad dat vrijwel tot aan de monding van de rivier loopt. Waar geen fietspad is zijn auto luwe wegen. Het is hier wel een stuk drukker met fietsers.
Dit varieert van dagjes mensen tot mensen die net als wij met bepakte fietsen rond trekken. De sfeer is op de fietsroute erg vriendelijk. Je kan verschillende keren keuzes maken in de route. De route volgen (Vaak wat zwaarder) of een alternatief stuk van de route. Wij kiezen voor de originele route, wat niet altijd handig is, maar wel leuk. Na een eerste dag die toch wel zwaar was komen we in Stolzenau waar we de tent opzetten.
Van Stolzenau naar Langwedel.
Maandag 18 juli.
Van Stolzenau naar Langwedel, afstand 95 km. weinig wind en een temperatuur van 28°C.
Het is vandaag een vlakke tocht. (Stroom afwaarts is een soort negatief vals plat dus.) De route langs de Wezer staat goed aan gegeven, je zou hem ook zonder kaart kunnen fietsen. Je mist dan alleen de extra informatie over de omgeving en van campings, hotels en restaurants.
We fietsen nu langs enorme grote graan en koren velden naar het noorden. De velden met korenzaak liggen als een grote gele deken over het landschap.
In het dorpje Bücken staat de Stifskirche, wat een kleinere kopie is van de dom in Bremen. We rijden gestaag door de vele dorpjes en stadjes langs de rivier. Vlak voor Verden passeren een oude Balybrug die in een nog opmerkelijke goede staat verkeert.
Van Langwedel naar Lavensted.
Dinsdag 19 juli.
Van Langwedel naar Lavensted, afstand 88 km. vrij veel wind uit het noord-westen en een temperatuur van 18°C.
Het heeft vannacht geregend en de temperatuur is aardig gedaald. We doe het rustig aan, zodat de tent nog wat kan drogen. Dit is een actie die niet helemaal lukt, je kunt de natuur eenmaal niet dwingen. Dus pakken we de tent als nog half nat in.
Tot aan Bremen hebben we de wind goed tegen. Het is mooi fietsen naar Bremen, het lijkt wel wat op het Nederlandse rivieren landschap.
Voordat je in het centrum van Bremen bent moet je eerst een groot industrie gebied door, maar dan wordt je wel beloond met een mooie oude stad. We zijn van plan om hier nog eens een weekend terug te komen. Vooral het oude raadhuis en de dom zijn prachtige bouwwerken.
Je verlaat Bremen door een groot park. Dit is zo groot dat je niet door hebt dat je de stad inmiddels verlaten hebt. Als je het park uit bent sta je plotseling in de polder.
We vervolgen de route langs het riviertje de "Wumme", waarna je in het stroomgebied van de "Wörpe" komt en het laatste gedeelte van het gebied de grote stille "Wildsedter Moor".
Na dit gebied komen we in bossen die gelegen zijn op zandruggen, deze staken vroeger boven de bossen uit. Het wordt nu dus ook meer glooiend, tot ongeveer zestig meter hoog. Het is niet stijl, dus voor de gemiddelde fietser goed te doen.
Er zijn niet veel campings in dit gebied tussen de Wezer en de Elbe. De camping die we hier in de buurt vinden is dan ook niet je van het. We hebben niet gekeken naar een Bed and Breakfast, dat had achteraf misschien beter geweest.
Van Lavensted naar Mittelnkirchen.
Woensdag 20 juli.
Van Lavensted naar Mittelnkirchen, afstand 80 km. harde wind, regen en een temperatuur van 18°C.
Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt hebben we alles droog in kunnen pakken.
Volgens onze planning zouden we vandaag een tocht van ongeveer 70 km. maken. De wegen worden nu wel slechter en het weer, dat doet daar in mee. Tot de middag blijft het droog.
De omgeving is mooi en heuvelachtig. Ondanks de harde wind is het goed te fietsen. We komen in Stade één van de Hanze steden en het centrum van deze stad is in goede staat.
Ook de vakwerkhuizen zijn in goede staat. Het is een mooie stad waar veel te zien is. Stade ligt aan de rand van het vruchtbare Altes land net als Buxtehude. Stade heeft door middel van een kanaal verbinding met de Elbe.
Buxtehude wordt door het riviertje de Este met de Elbe verbonden. De Este ontspringt op de Lünnenbergerheide. Ook van Buxtehude is het oude centrum in goede staat.
In het centrum staat de Zwinger een middeleeuwse verdedigingstoren. De gracht naast de toren is ook een onderdeel van de verdedigingswerken.
Wij verlaten Stade langs het kanaal en krijgen de eerste regen te verwerken. We fietsen langs de Elbe richting het zuiden en hebben de harde wind in de rug.
De regen is inmiddels overgegaan in buien. Dit ontneemt ons niet het genieten van de omgeving. We fietsen over een hoge dijk langs de Lüne en komen na wat zoeken en vragen op een oude boeren camping.
We mogen de tent eerst wel opzetten voordat het weer gaat regenen. Als we op het lange smalle trekkersveld aankomen staan daar nog meer Nederlandse fietsers. Een stel uit Drachten en een stel uit de buurt van Veenendaal.
De mensen uit de buurt van Veenendaal zijn met een tandem onderweg. Net als we alles hebben staan en buiten willen gaan koken begint het weer te regenen. Dit blijft zo de gehele nacht en een groot deel van de volgende dag. Wij besluiten dus om maar een rustdag te nemen en blijven in de hele dag in de tent.
Van Mittelnkirchen naar Itzenbüttel.
Vrijdag 22 juli.
Van Mittelnkirchen naar Itzenbüttel, afstand 90 km. regelmatig zon en een temperatuur van 18°C.
Na de verplichte rustdag is het vandaag gelukkig weer droog, het is eerst nog wel bewolkt, maar in de loop van de dag komt de zon er weer door.
We fietsen richting Buxthude, tot hier gaat het voorspoedig, maar al snel worde de paden slechter. Als we bij de weg richting Rade zijn, moeten we volgens de route schuin rechts een zandpad in het bos volgen. Dit pad is nog wel goed te vinden.
Het pad gaat direct ligt omhoog, maar als we een paar kilometer verder zijn wordt het stijl en doordat het geregend heeft is het zwaar fietsen.
Dan slaat het noodlot toe, de ketting van de fiets van Addie breekt na verkeerd terug schakel op het steile modderpad. Dit is niet leuk en Addie spelt een fout alfabet.
Gelukkig hebben we een ketting breker bij ons en kan de ketting gemaakt worden. Het valt niet mee in de modder, maar na een half uurtje kunnen we weer verder. Eerst wordt het wel lopen en als het vlakker wordt kunnen we weer fietsen tot het volgende steile stuk.
Zoals altijd komen er na het eerste probleem nog meer uitdagingen. De bospaden worden nu zo slecht dat de fietsen tot aan de assen in de modder zakken. We duwen de fietsen met z’n tweeën stuk voor stuk door de slechte gedeelten.
Dit kost erg veel tijd en we beginnen nu ook te twijfelen of we met deze tegenslagen de geplande tocht wel kunnen halen in vier weken. We moeten veel zoeken naar de juiste route en het boekje komt niet altijd overeen met de huidige wegen. Uit eindelijk verdwalen we dan ook min of meer in de bossen.
We besluiten om maar de eerste verharde weg te volgen tot we weten waar we zitten. Als we bij een verharde weg komen vragen we de weg aan een paar jonge wandelaars. Deze zijn vol bewondering over onze uitrusting en onze plannen. Ze vinden het gedeelte wat we gedaan hebben al een hele prestatie.
Ze versterken onze ondervinding door ons te waarschuwen voor de slechte wegen en paden, maar verzekeren ons dat er wel hard wordt gewerkt om de fietspaden en wegen in dit gedeelte van Duitsland te verbeteren. Ook wordt er gewerkt aan een beter bewegwijzering.
We worden richting Dibbersen gewezen en zijn niet eens zo ver van de route afgedwaald. Bij de molen gaan we eerst maar eens goed eten en drinken.
Dit was wel nodig na onze expeditie in het "Harburger Bergse Bos". We zitten weer op de route en gaan nu niet meer via het route boekje, maar we volgen de grote plaatsen om in Intzenbüttel te komen.
Op de camping treffen we weer de zelfde mensen als gisteren. Zij hadden de route al vanaf het begin via verharde wegen en grotere plaatsen gefietst.
Als we ons verhaal vertellen en de twijfel die we hebben verteld Teun dat ze straks van de route afgaan om de Elbe naar het zuiden te volgen en dat lijkt ons ook een goed plan.
Als we meer tijd hebben en de route boekjes verbetert zijn, kunnen we de De Hanze steden route als nog een keer fietsen.
Van Itzenbüttel naar Wendewisch.
Zaterdag 23 juli
Van Itzenbüttel naar Wendewisch, afstand 73 km. temperatuur 15 tot 16°C en een voor ons gunstige wind.
Vanmorgen gaat ieder weer zijn eigen weg, we spreken met Teun en Mieneke af op welke camping wij vanavond staan. Het plan is dat we elkaar daar weer zullen ontmoeten.
Het heeft de afgelopen nacht weer erg veel geregend, maar we besluiten om toch te gaan fietsen en dan zien we wel wat de dag ons brengt.
Het wordt in de loop van de ochtend weer droog en tijdens het fietsen heb je niet echt veel last van de regen.
We gaan eerst naar Lünenburg, dat goed is bewegwijzerd. Lünenberg is een mooie Hanze stad met ongeveer 70600 inwoners. Deze stad was in de 16e eeuw een van de rijkste steden van Duitsland doordat men hier het monopolie had op de zoutwinning.
De winning van het zout begon al in 956 en bracht de haringvangst op "Schone" tot grote bloei. De eigenaars van de zoutmijnen vormden gezamenlijk de raad van de stad.
Het centrum van de stad wordt gevormd door twee pleinen, de Markt en het rechthoekige Am Sande. Op dit laatste plein staat de uit de 13e eeuw stammende St.Johanniskerk. Het Schwartze Haus uit 1548 en een aantal mooie herenhuizen in diverse bouwstijlen.
Op de markt staat het raadhuis. De bouw hiervan begon in 1240 en de barokke voorgevel werd er in 1720 voorgezet. De Alte Kran op de Fischmarkt is oorspronkelijk uit 1322, maar de huidige dateert uit 1797.
Aan het riviertje de Limenau dat dwars door de stad stroomt, staat de Lüner Mühle. Naast vele gevels zijn eer ook nog het Glockenhaus, het Stadthaus des Klosters Lüne en twee andere kerken te bezichtigen.
Dit hebben wij niet gedaan, omdat we dan de fietsen met alles er op en aan onbeheerd moeten achter laten. Na al deze geschiedenis gaan we weer verder en verlaten Lünenburg via de alternatieve richting om de scheepenlift van Scharnebeck te bekijken. Schepen worden hier in een bak met water naar een ander niveau gebracht.
Scheepsliften kunnen in één keer een veel groter verval aan dan schutsluizen, hierdoor kan er behoorlijk wat tijdwinst gemaakt worden. Het 115 km. lange Elbe Seitenkanal werd in 1976 geopend. In 1977 brak een van de kanaal dijken door, zodat het kanaal tijdelijk werd gesloten.
Het belangrijkste kunstwerk van het kanaal is de scheepslift. Het is een van de grootste liften ter wereld. De scheepslift heeft een hef hoogte van 38 meter en een bak- of troglengte van 100 meter. Bij de scheepslift is een groot bezoekers centrum. Het ophijsen van een moderne binnenvaart tanker is een spectaculair gezicht. De scheepslift hijst overigens ook kleine plezierjachten. Het gemiddelde gewicht dat wordt gehesen is 5800 ton. Vier elektromotoren van 160 KW klaren deze klus.
Het duurt 20 minuten om een schip deze 38 meter te laten overbruggen. Door het vervallen van de Duits-Duitse grens heeft het Elbe Seitenkanal aan betekenis ingeboet.
We zetten onze tocht voort na al deze technische hoogstandjes richting de Elbe. Het is rustig en we passeren het ene na het andere dorpje, zonder dat we mensen zien. Dat is aan één kant wel wat verontrustend want we moeten hoog nodig onze voorraden aanvullen.
We besluiten om geen risico te nemen en verlaten de route om eerst in Launenburg inkopen te gaan doen. Hier is gelukkig een grote supermarkt. Het blijkt een goede keus te zijn, want hier komen meer fietsers die hun voorraden aanvullen en ons vertellen dat er verderop de route niet veel meer is.
Zeker zondag en maandag is er niets open. Na een klein half uurtje fietsen komen we op de afgesproken camping aan. We hebben hier een veld alleen met een keuken en een douche ruimte.
De camping voldoet voor ons aan alle eisen. In de loop van de avond komt er nog een stel fietser, maar die gaan direct de tent in. Wij gaan ook vroeg de tent in, want het is vrij koud buiten. In de tent steken we een paar theelichtjes aan en die maken dat het aangenaam warm wordt.
We zijn erg tevreden met onze tent, het licht gewichtkatoen is veel plezieriger dan nylon, het wordt binnen niet meer nat van de condens en we durven makkelijker binnen te koken als in een nylon tent.
Van Wendewisch naar Gartow.
Zondag 24 juli
Van Wendewisch naar Gartow, afstand 94 km. eerst bewolkt, maar later zonnig en een temperatuur van 18°C
Het is na het moeilijke zoeken van de laatste dagen een verademing om langs de Elbe te fietsen. De route is goed met bordjes aangegeven.
We hebben twee keuzes, we kunnen langs de westelijke en de oostelijke oever fietsen. De keuze is snel gemaakt en we gaan met een veerbootje naar de oostelijke kant van de Elbe. Het voormalig Oost-Duitsland. En of je nu wilt of niet, het is direct een andere wereld.
De dijk waar de route over gaat is nieuw, vroeger was hier geen dijk, dan konden de mensen met hoog water niet over zwemmen en hadden de soldaten een extra ruim schotsveld.
Op onze eerste rustplaats liggen flyers van een nabij gelegen pension. Er wordt in dit gedeelte van Duitsland veel gedaan om het fiets toerisme te bevorderen. Maar alles is nog niet gereed.
De mooie autovrije fietsdijk gaat over van asfalt naar onverhard en tenslotte naar gras. Daarna houdt de dijk op te bestaan. Er is wel gezorgd voor een duidelijk aangegeven omleiding.
Dit is ook beter dan we de laatste dagen gewend waren. We moeten in de buurt van Neuhaus weer terug naar de westelijke oever, omdat we anders geen camping meer tegen komen binnen een aanvaardbare afstand.
We worden direct weer geconfronteerd met het enorme verschil in rijkdom wat nog steeds schijnt te heersen in Duitsland.
We komen ook Teun en Mieneke weer tegen, die hadden ook al gezien dat er maar één camping op route lag en hadden al verwacht ons onderweg of op de camping tegen te komen.
Nadat we bijgepraat zijn gaan we afzonderlijk naar de camping. Het idee is dat je met een tandem veel harder fietst dan op single fietsen. Als we op de camping in Gartow komen zijn Teun en Mieneke er tot onze verbazing nog niet.
Als we gereed zijn met het opzetten van onze tent komen onze vrienden er al aan. We besluiten om na het douchen ergens te gaan eten en niet zelf te koken. Dit was een geweldig idee, veel goed eten voor weinig geld. Dat is precies wat de Hollander wil.
Van Gartow naar Abbendorf.
Maandag 25 juli
Van Gartow naar Abbendorf, afstand 68 km. eerst wat bewolkt, maar later een zonnige dag met een temperatuur van 18°C
Na een regenachtige nacht is het in de morgen toch droog, behalve de was dan. Die gaat aan de alternatieve waslijn aan de tassen op de fiets.
De route gaat eerst naar Schnackenburg waar het oude douane kantoor bij de grensovergang via de Elbe als museum is ingericht. We steken weer de grens over naar het voormalige Oost Duistland naar Aulosen.
Hier staat nog een stuk van het ijzeren gordijn dat als monument is ingericht. Het staat hier compleet met mitrailleursnest en wachttoren. Het monument maakt op ons grote indruk. Wat erg opvalt in dit gebied dat het erg leeg is, je ziet geen jonge mensen, die zijn naar het westen getrokken voor beter werk. Er wonen alleen oude mensen.
Alles is wel netjes en wat vervallen is wordt opgeknapt. We gaan verder richting Wittenberg en komen op een gegeven moment bij een spoorlijn waar de weg ophoud.
Na een verkenning blijkt de weg aan de andere kant van de spoorlijn weer verder te gaan. Het is een vrij nieuwe spoorlijn en het lijkt erop dat hij gewoon over de weg heen is gelegd.
Wij besluiten om de tassen van de fiets af te halen en de fietsen over het spoor te dragen. Na dit oponthoud komen we in een verval rakend Wittenberg.
Ook hier is men druk met alles op te knappen wat jaren geen onderhoud heeft gehad. Als we na een dag fietsen door een mooi gebied de enige camping in de wijde omtrek willen betrekken in Abbendorf wacht ons een verrassing.
De camping bestaat niet meer door het vallen van het IJzeren gordijn. Er heerst hier grote werkeloosheid en de mensen die op vakantie gaan trekken nu naar de kusten van Europa.
We mogen van de oud beheerder wel op het terrein staan en gebruik maken van de toiletten van het restaurant, dat hij nog wel heeft. Als we willen douchen dan staat het ons vrij om gebruik te maken van de Elbe.
We hoeven niet te betalen vanwege het gebrek aan accommodatie, maar het zou wel leuk zijn als we kwamen eten in het restaurant. Hier wachtte ons weer een verrassing, de eigenaar die tevens de chef kok was wilde dat we in de keuken kwamen eten. Dat hebben we gedaan.
De chef (Hans-Jürgen Wolter) had mooie verhalen en het eten is erg goed. In de dagen dat de grens nog bestond kwamen hier de grote meneren van het oost blok regelmatig eten en logeren.
Hans-Jürgen had hier allemaal foto’s van aan de wand in de keuken hangen. Trots staat hij met al zijn gasten op de foto, zoals bijvoorbeeld Honecker, maar wij moesten ook met hem op de fotoen ook daar was hij erg trots op.
Dus nu hangen wij ook in de gallerij aan de muur. Of we wel in het westen reclame wilde maken voor zijn restaurant en hotel.
Fietsers zijn altijd welkom bij hem. Een zeer bijzondere ervaring en een erg leuke avond met veel mooie verhalen en erg veel foto boeken.
Van Abbendorf naar Bittkau.
Dinsdag 26 juli
Van Abbendorf naar Bittkau, afstand 85 km. bewolkt meet af en toe lichte regen en 16°C
Vandaag zijn we vroeg opgestaan en fietsen eerst over de onverharde dijk langs het riviertje de Havel dat in het naast de Elbe stroomt.
Het is extreem rustig, zo rustig dat we zelfs niet praten om deze stilte te verbreken. We willen de steden wat vermijden en dus fietsen we een alternatieve route die ook in het boekje vam de bikeline staat aan gegeven.
Bij het stadje Werber steken we de rivier weer over naar de westelijke oever. Je kan op vrijveel plaatsen van oever wisselen als je dat zou willen. Het is vandaag redelijk saai fietsen, maar de dorpjes zijn wel mooi.
Het kleine stadje Tangermünde staat bekend om zijn vele baksteengevels, anders dan de vele vakwerkhuizen in de rest van de omgeving. Als we het stadje verlaten gaan we richting Buch en Grieben om te stoppen in Bittkau. We zijn vroeg, en dat was ook de bedoeling, want de was moet ook tijdens het fietsen zo nu en dan gedaan worden.
Van Bittkau naar Magdenburg.
Woensdag 27 juli
Van Bittkau naar Magdenburg 83 km. temperatuur 20°C
Na het verlaten van de camping fietsen we een klein stukje terug om met de veerboot weer naar de oostelijke over te gaan. Na de overtocht fiets je langs een oude staats boerderij.
Via smalle klinkerwegen komen we bij de oude sluizen van Niegripp. De nieuw sluizen “Schleuse Hohnenwarthe” zijn erg groot en als we van beneden naar boven fietsen blijkt dat we vijfentwintig meter gestegen zijn.
Berlijn ligt sinds de ingebruikname van de Trogbrücke, die in de sluis uitkomt, twaalf kilometer dichter bij Rotterdam. Door de ingebruikname van de Trogbrücke hoeft de binnenvaart niet meer om te varen naar Berlijn.
Na het bekijken van deze technologische hoogstandjes fietsen we door naar Magdenburg. We willen in eerste instantie hier naar de camping, maar omdat het niet een camping is die ons bevalt, en het nog vroeg is besluiten we na een bezoek aan de stad om door te fietsen naar een camping voorbij Magdenburg “Barleber See”.
Het is een grote camping met redelijk veel luxe. We kunnen er zelfs patat krijgen en dat wil er wel in. We hebben weer een mooie dag gehad met goed fietsweer.
Van Magdenburg naar Beendorf.
Donderdag 28 juli
Van Magdenburg Beendorf afstand 65 km. erg warm en drukkend vandaag 30°C
Na weer een regen nacht met onweer vertrekken we in de regen, maar het is zo benauwd dat we de jassen snel uittrekken. Je wordt natter van het zweet dan van de regen.
Het eerste stuk fietsen we langs een kanaal met een onverharde weg. Ook hier is een schepenlift, maar niet zo groot als we in het begin gezien hebben.
We zitten inmiddels weer op de Hanze route richting de Wezer en proberen met z’n vieren de route te vinden. Dit is een stuk eenvoudiger dan toen we nog samen waren, maar het blijft lastig.
Wat een groot voordeel is dat Mieneke achterop de tandem meer bewegingsvrijheid heeft en zo tijdens het fietsen de route makkelijker kan lezen en dat scheelt erg veel stoppen.
We krijgen al snel een 10,5 km . lang grindpad boven op een dijk langs het kanaal. Bijna een Hollandse polderweg zo lang en recht. Doordat het veel geregend heeft is de grindweg op plaatsen erg modderig en moet je de fiets er door trekken.
We fietsen door Haldensleben en zoeken een mooie plek om koffie te drinken en te eten. De mooi plek vinden we, naast een akker langs een bosrand. Erg mooi, maar niet tactisch gekozen, we kwamen er erg snel achter dat de akker bemest was met kippenstront en dat maakt dat je de pauze zo kort maakt als mogelijk is.
Dus snel weer op de fiets. Het wordt geleidelijk heuvelachtiger en de wegen die we volgen zijn meer zand paden dan fietspaden. Het heeft wel wat, het is een erg mooi stuk van de route, en het zand is droog.
Als we in Beendorf komen wordt het ook tijd om een winkel te zoeken om onze voorraden aan te vullen. Tot onze verbazing is de supermarkt maar één uur per dag open. We hadden geluk, we hoefden maar een halfuur te wachten voor hij open ging.
In dit dorp lag de DDR grens en buiten het dorp staat hier het monument van de hereniging. Na het monument gaan we naar de geplande camping, maar eerst wacht hier nog een stevige klim door het bos.
Het is een doorgangs camping vlak bij de grote weg en in de loop van de avond komen er steeds meer caravans en campers. Je hebt daar weinig last van en s’nachts was het heel rustig.
Van Beendorf naar Braunschweig.
Vrijdag 29 juli
Van Beendorf naar Braunschweig afstand 60 km. Eerst regen en later bewolkt, drukkend warm 30°C
Als we opstaan is alles droog en dat is mooi mee genomen. De route is wererom moeilijk te vinden. Het zoeken en stoppen wat daar bij hoort kost ons behoorlijk wat tijd.
Als we in Helmsted zijn gaat het zwaar onweren en besluiten we om van de nood een deugt te maken en gaan hier boodschappen doen. Zo kunnen we ook mooi het onweer afwachten.
Het is gelukkig onweer is gelukkig maar van korte duur en het knapt gelukkig snel op, zodat we weer verder kunnen fietsen. De route is mooi, maar het is wel veel klimmen en dalen.
Als we het Elmwoud uit komen worden we verast met een schitterend uitzicht over de graan velden die in dit gebied volop aanwezig zijn. In de verte kan je hier de industriestad Braunschweig zien liggen.
Via Wolfenbüttel en een lange weg door een soort stadspark, annex recreatie gebied staan we plotseling voor een stadscamping. Het besluit is snel genomen, we blijven hier en gaan vanavond uit eten in de stad.
De volgende camping is nog dik 40 km. fietsen en daar hebben we geen trek meer in. We plegen, nu we tijd hebben ook het nodige onderhoud aan de fietsen. Door het vele klimmen en dalen zijn de remblokken aan vervanging toe en het kan geen kwaad om alles eens na te kijken en onder handen te nemen.
Dit is de taak voor de mannen en de vrouwen plegen onderhoud aan de kleding (wassen).
Na een rustige middag wandelen we de stad in en gaan naar een restaurant om te eten. Het is lekker weer om te lopen en zo kan op de terugweg naar de camping het eten mooi zakken.
Van Braunschweig naar Derneburg.
Zaterdag 30 juli
Van Braunschweig naar Derneburg 50 km. temperatuur 28°C schitterend mooi weer.
We doen het vandaag erg rustig aan, eerst moet de was droog, want drogen aan de fiets betekend dat de was weer vies wordt van het opstuivende stof.
Na het vertrek stoppen we al direct in Braunschweig om een kop koffie met een groot stuk gebak te kopen. De start doet al vermoeden dat we vandaag niet een al te grote afstand zullen overbruggen. Buiten Braunschweig is het landschap open en heuvelachtig.
We hebben de wind tegen en daar we de hele dag de zelfde richting uit fietsen veranderd daar ook niets aan. De camping in Derneburg is moeilijk te vinden. We hadden het idee hij bij het kasteel zou liggen. Niet dus,dus kregen we een extra stijl stuk klimmen voor de kiezen.
Vanf het kasteel zagen we de camping liggen, aan de andere dus. Het is wel een mooie camping met en leuk vennetje.
Van Derneburg naar Hamelen.
Zondag 31 juli
Van Derneburg naar Hamelen 80 km. eerts zon, later bewolkt en regen temperatuur 21°C
Vandaag starten we met zonnig weer en gaan eerst richting Hildersheim. We komen niet door het centrum van deze Hanze stad en zitten al gauw weer in de heuvels.
De vergezichten zijn prachtig en de route is vandaag niet moeilijk te vinden. Wel zijn de paden veelal van zand of grind.
We gaan na Hildersheim dwars door het Osterwald met een hoogte van 419 meter, dus klimmen doen we vandaag wel.
Langs een van de paden is een kunstmatig aangelegde wildwaterbaan, maar helaas geen kanoër die een demonstratie kan geven. Je merkt wel dat je weer in de buurt van de Weser komt, er is hier al veel meer toerisme.
Als we Hamelen naderen wordt het angstig donker en het begint dan ook vrij snel te stortregenen. In eerste instantie zoeken we een schuilplaats, maar als de regen niet stopt gaan we maar weer verder, we waren toch al nat.
In Hamelen gaan we naar de stadscamping die langs de Wezer ligt. Morgen nemen we een rustdag, daarna gaan Annie en Addie verder langs de Wezer en de Fulda en Teun en Mieneke gaan richting Nederland, hun vakantie zit er bijna op.
Hamelen is het bezichtigen wel waard, al is alles wel heel erg op ratten vangen ingesteld.
Van Hamelen naar Höxter.
Dinsdag 2 augustus
Van Hamelen naar Höxter 75 km. zonnig weer en weinig wind temperatuur 22°C
Vandaag fietsen we weer samen, we missen onze nieuwe vrienden eerst wel, het is even wennen om weer samen te zijn.
De geplande route gaat stroom opwaarts langs de Wezer. De Wezerradweg in niet moeilijk te volgen en de bewegwijzering is erg goed.
We doorkruisen eerst het industrie gebied van Hamelen om zo bij het fietspas langs de Wezer te komen. Als je in de bochten van de rivier kijkt zie je dat het water stroom opwaarts hoger is. Het is als of het water vals plat omhoog loopt.
We komen vandaag veel fietser tegen die net als wij met bepakking onderweg zijn. De meeste gaan via B and B en maar weinigen hebben de tent mee. Ondanks de vele fietsers zijn er maar bar weinig campings langs de Wezer, dus het is goed plannen, maar met het boekje van de Wezer is dit goed te doen.
Vlak voor Höxter passeren we een oud Benedictijnen klooster dat tot de tweede wereld oorlog nog in gebruik was. Nu is het opengesteld voor bezoekers.
Op de camping krijgen we een leuk plekje langs de Wezer, waar net een paar kanovaarders ariveren. Wij gaan eerst het stadje Höxter in om boodschappen te doen. Het is net als al de stadjes langs de Wezer toeristisch, maar wel leuk om door te wandelen.
Als we s'avonds voor de tent zitten komt er een groep jongens op een vlot langs drijven. Een heel aparte manier om vakantie te vieren, erg leuk.
Van Höxter naar Hann.Münde.
Woensdag 3 augustus
We fietsen vandaag richting Hann.Münde om vanaf hier de Fulda te volgen. Het is makkelijk fietsen, je moet erg je best doen om te verdwalen. Er is over de gehele lengte van deze rivieren is een fietspad aan beide zijde langs de oevers.
De Wezer en de Fulda zijn mooie rivieren om langs te fietsen, maar niet erg avontuurlijk, stroom opwaarts is het licht vals plat, maar als je met de stroom mee gaat dan heb je daar weer het voordeel van.
Na een paar dagen ga je het zoeken naar de weg missen, wat natuurlijk wel een pluspunt is voor de bewegwijzering die is erg goed. Wij fietsen van Hann.Münde naar Büchenwerra en vandaar naar Hemein.
Wij besluiten hier om weer langs de rivieren op de anderen oever terug te fietsen naar Beverungen om de laatste dag vanaf Emmerthal via Hamelen naar Barntrup te fietsen.
Na een mooie en fietsvakantie met veel nieuwe ervaringen is het tijd om terug naar huis te gaan de vakantie zit erop. Maandag 8 augustus zijn we weer in Barntrup, bij de auto en na het avond eten te hebben genoten in een restaurant zitten we voor de tent te mijmeren over de afgelopen vakantie, wat onze eerste fietsvakantie in het buitenland was. We hebben de smaak goed te pakken en zitten nu al te bedenken wat de volgende buitelandse uitdaging gaat worden, de ideeën borrelen met een goed glas wijn voor de tent langzaam op. De laatste nacht in de tent en morgen nog één keer alles inpakken, maar nu in de auto lekker makkelijk alles los achterin storten en dan weer naar huis.
